به گزارش خبرنگار مهر، حجت‌الاسلام احمد اندرخورا صبح شنبه در نشست جمعی از طلاب و اساتید مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (س) ساری اظهار کرد: اخلاص اساس و ریشه هر عمل دینی است و اگر کارها خالصانه برای خدا انجام گیرد، خداوند بهترین مصالح را برای انسان رقم خواهد زد.
وی با اشاره به اینکه «اخلاص» در لغت از ریشه «خَلَص» به معنای پاکی از آمیختگی است، افزود: در اصطلاح دینی، اخلاص به معنای رهایی از هرگونه دلبستگی غیر الهی و یکتاپرستی حقیقی است؛ از همین رو سوره «قل هو الله احد» را «سوره اخلاص» نامیده‌اند، زیرا سراسر آن بیان توحید ناب است.
رئیس اداره سازمان‌های مردم‌نهاد دانشگاه علوم پزشکی مازندران ادامه داد: دینی که فاقد اخلاص باشد، استواری نخواهد داشت. در قرآن حدود ۲۴ آیه به اخلاص پرداخته و آیه ۵ سوره بیّنه به عنوان «آیه اخلاص» شناخته شده است: «و ما أُمِروا إلا لیعبدوا الله مُخلصین له الدین». دینی که با اخلاص همراه باشد، دینی قیّم و پایدار خواهد بود.
وی با اشاره به آیات سوره «هل أتی» گفت: یکی از زیباترین نمونه‌های اخلاص را می‌توان در رفتار اهل‌بیت (ع) دید که سه شب پیاپی غذای افطار خود را به مسکین، یتیم و اسیر بخشیدند و فرمودند: «إنما نطعمکم لوجه الله لا نرید منکم جزاءً و لا شکورا».
حجت‌الاسلام اندرخورا تأکید کرد: شعار انبیا و اولیای الهی این بود: «إن أجری إلا علی الله». آنان هیچ پاداشی از مردم نمی‌خواستند، زیرا هدفشان تنها رضای الهی بود.
وی بیان کرد: طلبه باید در تمام فعالیت‌های خود—از درس خواندن و تدریس گرفته تا تبلیغ و تلاش اجتماعی—اخلاص را محور قرار دهد؛ چرا که بدون اخلاص، مقصد حقیقی طلبگی تحقق نمی‌یابد.
وی هفت راه پرورش اخلاص را چنین برشمرد: باور به علم و قدرت مطلق خدا، یقین به حضور دائمی او، توجه به برکات اخلاص، یادآوری بخشش‌های الهی، تمرکز بر رضایت خدا نه مردم، توجه به ماندگاری کارهای خدایی و مقایسه پاداش مادی با پاداش الهی.
رئیس اداره سازمان‌های مردم‌نهاد دانشگاه علوم پزشکی مازندران در پایان گفت: اخلاص نتیجه ایمان عمیق است و هرچند مسیر آن دشوار است، اما ممکن است؛ طلبه مخلص از بی‌توجهی مردم دلسرد نمی‌شود و راه حق را برای رضای الهی ادامه می‌دهد، چرا که رضایت خداوند برترین پاداش‌هاست.
نظرات کاربران