
مسئول سلامت روان بیمارستان قائم (عج) از مراکز زیر پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد با اشاره به شرایط جنگی کشور در طی روزهای اخیر گفت: کسب اطلاعات و اخبار از منابع موثق و محدود، سبب می شود که افراد کنترل و مدیریت بهتری بر هیجانات خود داشته باشند.
دکتر شم آبادی در گفتگو با وبدا ، با بیان اینکه در شرایط جنگی و بحران، تجربه یک سری هیجانات اجتناب ناپذیر است افزود: این هیجانات می تواند ترس، اندوه و غم ، خشم و اضطراب طبیعی باشد و نقطه مقابل ترس ها و اضطراب ها، در شرایط جنگ، این است که مثلا من اصلا نترسیدم و اضطرابی ندارم و برای شهر ما هیچ اتفاقی نخواهد افتاد و تنها شهرهای دیگر درگیر جنگ خواهند بود، بنابراین چنین تفکری باعث شدت هیجانات خواهد شد.
متخصص روانشناسی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، برای مدیریت هیجان ها در موقعیت های بحران و از جمله جنگ افزود: با توجه به اینکه، کسب اطلاعات از منابع خبری، باعث هیجان ما می شود و در شرایط جنگ و بحران موقعیت ها متناقض می باشد بنابراین بهتر است تنها به منابع محدود و موثق دسترسی داشته باشیم. همچنین حضور در جمع دوستان، بستگان و افرادی که به آنها تعلق اجتماعی داریم جهت بهتر شدن حال روحی و نیز عدم محدود کردن کارکردهای اجتماعی و زندگی روزمره، از روش های مدیریت هیجان در شرایط جنگ به شمار می رود.
مسئول سلامت روان بیمارستان قائم (عج)، خاطرنشان کرد: تنفس آرام و عمیق شکمی یا همان تکنیک 4-7-4 ، چهار ثانیه تنفس از بینی، نگه داشتن این حالت به مدت هفت ثانیه و سپس خروج آن به آرامی و به مدت چهار ثانیه یکی از روش های کسب آرامش است. از دیگر روش های مدیریت هیجان، همچنین می توان به تکنیک آرام سازی عضلانی پیشرونده جاکوبسن که در آن اقدام به منقبض و منبسط کردن عضلات می کنیم، اشاره کرد.
بزرگسالان از بازگو کردن اخبار نزد کودکان خودداری کنند
دکتر شم آبادی، با تأکید بر این نکته که، بزرگسالان از بازگو کردن اخبار نزد کودکان خودداری کنند، اظهار کرد: برخلاف افراد بزرگسال، معمولا کودکان به صورت ویژه تا هفت سالگی قدرت تجزیه و تحلیل موقعیت ها را ندارند( با توجه به رشد شناختی کودک) اما ممکن است صحبت های عادی ما برای آنها باعث بروز آسیب های روانشناختی، مزمن و ماندگار شود؛ بنابراین بزرگسالان باید در استفاده از جملات خود دقت نظر لازم را داشته باشند.
علاوه بر این، چنانچه پیش کودکی صحبت کنیم که، اتفاقی افتاده و تمام شده یا تمام می شود، این صحبت ها در ذهن کودک حک می شود و ممکن است احساس ناایمنی و وضعیت سخت برای کودک به وجود آورد که نیاز به درمان های روانشناختی پیدا کند، بر همین اساس بهتر است در پاسخ کودکی که می گوید، ” من ترسیدم” بگوییم “من هم ترسیدم اما من حواسم به تو است، من کنارت هستم و سعی می کنم که برایت اتفاقی نیفتد، ما در کنار هم از یکدیگر مراقبت می کنیم”.
متخصص روانشناسی دانشگاه اضافه کرد: چنانچه والدین احساس می کنند که به تنهایی از عهده شرایط و هیجانات کودک بر نمی آیند، بهتر است از یک متخصص روانشناس کودک کمک بگیرند و از کمک افرادی که خود دچار اضطراب و هیجان هستند، خودداری کنند چرا که هم صحبتی با آنها، موجب تشدید اضطراب و ترس ما می شود.
نظرات کاربران