صبح روز یکشنبه، ۲۵ خردادماه ۱۴۰۴، آیین کلنگ‌زنی مرکز جامع تشخیصی و درمانی سرطان در بیمارستان سوم دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، با حضور امام جمعه، معاون استاندار، فرماندار ویژه، نمایندگان مجلس، جمعی از مسئولان دانشگاهی، خیرین نیک‌اندیش و چهره‌های شاخص حوزه سلامت برگزار شد.
این مرکز با هدف ارائه‌ی خدمات تخصصی در حوزه‌ی انکولوژی، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و پزشکی هسته‌ای ساخته می‌شود؛ خدماتی که تا پیش از این در نیشابور در دسترس نبود و بیماران ناگزیر به مراجعه به مشهد و دیگر شهرهای بزرگ بودند.
دکتر متولی‌زاده، رئیس مجمع خیرین سلامت و از چهره‌های پیگیر این پروژه، در سخنرانی خود با تأکید بر اهمیت راه‌اندازی این مرکز، گفت: این فقط یک پروژه‌ی عمرانی نیست، بلکه پاسخی جدی به یکی از دردناک‌ترین نیازهای مردم منطقه است. بیماران سرطانی ما سال‌هاست رنج سفرهای روزانه‌ی طاقت‌فرسا را به دوش می‌کشند. بعضی‌ها فقط به‌دلیل نبود اقامتگاه یا نبود وسیله‌ی رفت‌وآمد، درمان را رها می‌کنند و در بستر بیماری جان می‌سپارند. ما برای همین آدم‌ها این بنا را می‌سازیم.
او همچنین از روند پرچالشی که پروژه پشت سر گذاشته سخن گفت: در سال ۱۴۰۰ پروژه با خاک‌برداری در بیمارستان حکیم آغاز شد، اما با واگذاری ناگهانی زمین به بخش دیگری، خیر پروژه، مرحوم حاج آقای تقی‌پور، دلخور شدند. اما با تلاش و همدلی دوباره، پروژه جان گرفت و امروز کنار خانواده‌ی بزرگ تقی‌پور، این مسیر را ادامه می‌دهیم.
به گفته‌ی دکتر متولی‌زاده، این مرکز در زمینی به زیربنای بیش از ۱۲۷۵ متر مربع و با برآوردی بالغ بر ۶۰ میلیارد تومان ساخته خواهد شد. عملیات اجرایی شامل ۵۰۰۰ متر خاک‌برداری، ۲۵۰ تن میلگرد، ۱۰۰۰ مترمکعب بتن‌ریزی، ۲۵۰۰ متر دیوارچینی و ۸۰۰ متر سقف‌سازی است. تمامی مراحل با نظارت دقیق و استفاده از مصالح باکیفیت، از جمله بتن تأمین‌شده توسط شرکت خیام بتن، انجام خواهد گرفت.
او ضمن قدردانی ویژه از تلاش‌های دکتر دوست‌پرست، رئیس دانشگاه علوم پزشکی نیشابور، گفت: ایشان با پیگیری‌های مداوم در وزارتخانه، توانستند مجوزهایی بگیرند که به‌سختی صادر می‌شود. حضور شخصی و پیگیرانه‌شان، نقشی کلیدی در آغاز دوباره‌ی پروژه داشت.
در پایان این آیین، از همراهی خانواده حاج آقای تقی‌پور، به‌ویژه فرزندان و دامادهای ایشان، به‌عنوان الگویی از مشارکت بی‌دریغ خیرین یاد شد: برای هر خواسته‌ای از پروژه، فقط یک پاسخ شنیدیم: “چشم”. همین روحیه، امید ما به ساخت بنایی شد که روزی جان انسان‌های زیادی را نجات خواهد داد.
نظرات کاربران